روزمرگی های یک آقای ۹۰ ساله
هرکی آمد خوش آمد.بوی گل آمد.
روزمرگی های یک آقای ۹۰ ساله
هرکی آمد خوش آمد.بوی گل آمد.آدم پرتوقع
قهوه کیلویی دو ملیون و خورده ای هست.
برای مصرف شخصی خودم میخرم.
همسایه همش میاد ازم میگیره و براش عادت شده.
الان که دوروزه حقوق نگرفتم قهوه نخریدم.
از دست من ناراحت شده.
خوب داداش...
توقعت رو از مردم بیار پایین.از کجا بیارم بخرم؟نخوری مگه چی میشه؟
خدا روشکر
تا حالا شده به کارهایی که خدا برات کرده فکر کنی؟
من چند بار از ارتفاع سقوط کردم.
یک بار اتوبوس زد.
چند بار ماشین و موتور زده.
چند بار سگ حمله کرده.
یک جا انفجار گاز شد.
خدا رو شکر خدا نجاتم داده و کمکم کرده و هیچیم نشد.
شماها هم حتما دارید.
بهشون توجه کنید و یادتون که بیوفته همه غصه هاتون یادتون میره.
خدا بزرگه و مهربون.
امیدت به خدا باشه.
مذاکرات
دور پنجم مذاکرات اتمی هم بی نتیجه تموم شد.
الان باز دوباره بالارفتن قیمت ارز و دلار و اجناس و بدبختی و بدبختی.
کارت مترو رو ۵۰۰ هزارتومن شارژ میکنم دو ماه نمیشه تموم میشه.
یک دوچرخه ارزون و خوب ۲۷ملیونه.دست دوم پیدا نکردم.دزدی هم نمیخرم .
چه جوری میرن ماشین چند صد ملیونی میخرن؟
چقدر داره بهم فشار میاد.
الان اگه حقوق ها رو بخوای حساب کنی اکثرا زیر ۲۰۰ دلار به پول ایران میشه.
بازنشسته ها که خیلی بدترن.
خدا خودش کمک کنه واقعا سخته.
یه ذره گوشت خریدم ماه قبل شد ۵ ملیون تومن.گوشت گوسفندی برای بابا.
وای خدا....
کمک کمک